اصحى
انا من زمان يامه ربطانى لفاتك
عصفور ولونه اتطفى من كتر لفاتك
زعق الغريب فيكي سقفتله كفاتك
ولما جيت ازعق ضربتنى كفاتك
نزلت دموع عينى بحرت مراكبينك
وانا اللى من عينى سنيت سكاكينك
فبتدبحينى ليه وانا اللى من طينك
زرعه وطرحت الم ياشوك اراضينك
غطينى فى الوحله او احرقينى قش
وهاتى من رجلك وحطى على راسى
ماعادتش فارقه انحنى ولا اعلى بين ناسى
ولا على حصانك اركب واكون فارس
ولا امشى يوم ع الارض فارد جناحاتى
ماكنتى يوم عزوتى دلوقتى انا وحدى
مانتى اللى متشقلبه وف الزحام سيحتى
وانتى اللى مرمطينى وفى الرحا روحتى
وانتى اللى ماسمعتيش منى ولا كلمه
وانا اللى كلى كلام
ايه يعنى لما اتفرش احلام
ايه يعنى لما اتفرس بعلام
وانا قلبى حاسس انه مش منك
وهايمنع ايه لوتحضنينى مره من نفسى
وهايمنع ايه انى ارسمك نفسى
وهايحصل ايه انى استخبى جوه جناحاتك
دانا اللى منك نفس
وانا اللى منك روح
ليه تكتميلى النفس
يطلع حلاوة روح
وتبصمينى ع الحيطان
مت
وانا ماموتش
وتحرمينى الفرح من وسط زفاتك
دانا اللى ضهرى اتقسم من كتر لفاتك
لاكنى مستنى وباقول سحابة صيف
وجوه منى الامل خايف لايوم يرحل
ويحل جدلاتك